“De bundel Wij zijn evenwijdig_ van Maud Vanhauwaert heeft een uiterst originele vorm. Elk prozagedicht wordt niet door een punt maar een underscore afgesloten, zodat de bundel een snoer is waarin het ene woord meandert naar het andere, de ene situatie overgaat in de andere, de werkelijkheid moeiteloos overvloeit in het surreële. Het lyrische ik voert gesprekken met zeer diverse personages in vertrouwde zowel als in vervreemdende, bizarre situaties. Ze eindigen vaak met een brutaal ontnuchterende pointe, soms ook met een pointe met een ingehouden tristesse.
Thema’s zijn het menselijk tekort, eenzaamheid, dubbelzinnigheid in het spreken, vragen over de identiteit van het ik. De jury heeft Wij zijn evenwijdig_ gelezen als een bundel verkwikkende, inspirerende gedichten die elkaar voortstuwen van het eerste tot het laatste, wat de lectuur ervan tot een aanstekelijk avontuur maakt. Het taalplezier in deze bundel is zeer groot, de beelden en aforismen zijn krachtig, de redeneringen zijn ongewoon, ontregelend, verrassend. Het camera-oog van de dichter laat een verbijsterende, fantastische werkelijkheid zien.” (Uit het juryrapport)
De prijs werd uitgereikt op zaterdag 10 oktober 2015 in het Letterenhuis, Antwerpen.
De jury bestond uit Joris Gerits (voorzitter), Gerd Segers, Yves T’Sjoen, Kila van der Starre en Hilde Vanlooveren.
Uit 36 reglementaire inzendingen nomineerde de jury:
— Dit is geen theater meer van Annemarie Estor (Wereldbibliotheek, 2015)
— De eerste letter van Lieke Marsman (Van Oorschot, 2014)
— Liederen van een kapseizend paard van Els Moors (Nieuw Amsterdam/het balansveer, 2013)
— Deze zachte witte kamer van Runa Svetlikova (Marmer, 2014)
— Wij zijn evenwijdig_ van Maud Vanhauwaert (Querido, 2014).